Ε. Βενιζέλος. Το θέμα μου δεν είναι Βενιζέλος ο πέμπτος, ούτε το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας. Καλά καταλάβατε, είναι ο Ευάγγελος, ο αντιπρόεδρός μας και υπουργός των οικονομικών. Η μεγάλη βεντέτα των δελφίνων του ΠΑΣΟΚ. Ο πολιτικός με το ειδικόν βάρος και ικανότητα, που ηττήθηκε στην αναμέτρησή του για την αρχηγία του κόμματος, από έναν Γιωργάκη. Κι όταν ο λαός ονομάζει έναν άνδρα με το υποκοριστικό του, αυτό είναι που τον ακολουθεί σε όλη την ζωή του και ποτέ δεν γίνεται Γιώργος. Αυτό το έφερε βαρέως ο Ευάγγελος κι όχι «Βαγγέλης» έχει σημασία αυτό. Παρ’ όλο που συμμετείχε στις κυβερνήσεις του Γιωργάκη, ποτέ δεν τον είδαμε να χειροκροτεί, η να χαμογελά στις συγκεντρώσεις του κόμματος και στις συνεδριάσεις της βουλής. Με τίποτα δεν ήταν ευχαριστημένος. Λοιπόν ο περί ου ο λόγος, δεν είναι από την γενιά του μεγάλου Κρητικού πολιτικού που φέρει το επίθετό του, για να πούμε ότι είναι από τζάκι όπως ο αντίπαλός του.
