Ουδέν κακόν αμιγές καλού.

Οι άνθρωποι που είναι αισιόδοξοι (δεν είμαι μεταξύ αυτών) σε κάθε περίπτωση περιμένουν ακόμη και στις μεγάλες καταστροφές, πως κάτι θα διορθώσει τα κακώς κείμενα.Η αλήθεια είναι πως και οι σοφοί πρόγονοί μας έλεγαν «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Βέβαια αυτό δεν νομίζω πως είναι αισιοδοξία, απλώς είναι μάλλον συμβουλή, πως από κάθε τι κακό, πρέπει να αντλούμε γνώσεις και πείρα, για την αποφυγή μελλοντικών λαθών. Αυτό είναι το καλό. Γιατί κάνω αυτόν τον πρόλογο. Γιατί ποτέ δεν αντλούμε πείρα από τα λάθη μας, μας μένει μόνον η αισιοδοξία και μας ικανοποιούν τα ψεύδη, κυρίως τα προερχόμενα από την πλευρά των πολιτικών.

Ελλήνων Πάσχα.

Το Πάσχα είναι μία βασική εορτή των Ιουδαίων. Η ονομασία του είναι Πεσάχ και γίνεται εις ανάμνηση της εξόδου τους από την Αίγυπτο, την απελευθέρωσή τους από την δουλεία, με οδηγό και ηγέτη τον Μωυσή. Το τελετουργικό είναι ίδιο μέχρι σήμερα. Ο νόμος τους ορίζει να φάνε χόρτα πικρά, ψωμί άζυμο, κρασί και κρέας που να είναι «το δε αρνίον σας θέλει είσθαι αρσενικόν, ενιαύσιον εκ των προβάτων ή εκ των αιγών» δηλαδή όχι άνω του έτους. Να μην του σπάσουν κανένα του κόκαλο και να φαγωθεί όλο. Εξοδ. ΙΒ. 5-21. Με το αίμα του έβαψαν τους παραστάτες της πόρτας τους να ξεχωρίζουν, γιατί το βράδυ εκείνο θα εξολοθρευόντουσαν όλα τα πρωτότοκα, ανθρώπων και ζώων των Αιγυπτίων. Η ημέρα ήταν καθορισμένη την 14η του μηνός Αβίβ, που αργότερα ονομάσθηκε Νισάν, την νύχτα με την πρώτη πανσέληνο, μετά την Εαρινή ισημερία.