Η ιεραρχία της Ελλαδικής εκκλησίας διαμαρτυρήθηκε έντονα με την πρόθεση της κυβερνήσεως να φορολογήσει την μεγάλη εκκλησιαστική και μοναστική περιουσία. Είναι γνωστό πως αποκτήθηκε αυτός ο πακτωλός του χρήματος, γαιών, δασών και άλλων ακινήτων. Τα δικαιώματα είναι από παραχωρήσεις αυτοκρατόρων της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με χρυσόβουλα, σιγίλια κλπ. Από σουλτάνους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με φιρμάνια κι από δωρεές πιστών, κυρίως από πολλούς που θέλησαν να περισώσουν τις περιουσίες τους από τους άρπαγες κατακτητές. Τα χρυσόβουλα δεν είναι τίτλοι ιδιοκτησίας (κατά τον καθηγητή της Βυζαντινής ιστορίας Π. Γουναρίδη Βήμα 28/9/08) τα εξέδιδαν οι αυτοκράτορες για να εξασφαλίζουν τις προσευχές των μοναχών, γι αυτό οι τελευταίοι ζητούσαν την ανανέωσή τους με τις αλλαγές των αυτοκρατόρων.
Το Ελληνικό δίκαιο τα αναγνωρίζει ως τίτλους ιδιοκτησίας. Εδώ τίθεται το ερώτημα. Με νόμιμο τρόπο απέκτησαν οι δωρητές αυτές τις εκτάσεις για να τις παραχωρούν; η ήταν προϊόντα αρπαγής από Ρωμαίους και Οθωμανούς κατακτητές; κι αν ακόμη οι αρπαγές από πόλεμο αποτελούν δίκαιο. Σε κάθε περίπτωση η Εκκλησία για λόγους ηθικής έπρεπε να επιστρέψει τις δωρεές στους νόμιμους ιδιοκτήτες κι εφόσον φυσικά δεν ήταν εν ζωή, στο νεοσύστατο τότε Ελληνικό κράτος, μη δεχόμενη τα παραχωρηθέντα, αφού η προέλευσή τους ήταν από πόλεμο, κι εφόσον οι αυτοκράτορες δωρητές, δεν υπήρχαν πλέον για να δικαιολογούνται οι προσευχές των μοναχών. Εκτός αν δεχθούμε ότι το νόμιμο είναι και ηθικό όπως είπε γνωστός πρώην υπουργός, που με την δήλωσή του αυτή προκάλεσε την κοινή γνώμη και κατηγορήθηκε γι’ αυτό. Αντίθετα διεκδικεί τα πάντα καταφεύγοντας σε δικαστήρια, αρνούμενη να φορολογηθεί όπως οι έχοντες και κατέχοντες.
Το Ελληνικό δίκαιο τα αναγνωρίζει ως τίτλους ιδιοκτησίας. Εδώ τίθεται το ερώτημα. Με νόμιμο τρόπο απέκτησαν οι δωρητές αυτές τις εκτάσεις για να τις παραχωρούν; η ήταν προϊόντα αρπαγής από Ρωμαίους και Οθωμανούς κατακτητές; κι αν ακόμη οι αρπαγές από πόλεμο αποτελούν δίκαιο. Σε κάθε περίπτωση η Εκκλησία για λόγους ηθικής έπρεπε να επιστρέψει τις δωρεές στους νόμιμους ιδιοκτήτες κι εφόσον φυσικά δεν ήταν εν ζωή, στο νεοσύστατο τότε Ελληνικό κράτος, μη δεχόμενη τα παραχωρηθέντα, αφού η προέλευσή τους ήταν από πόλεμο, κι εφόσον οι αυτοκράτορες δωρητές, δεν υπήρχαν πλέον για να δικαιολογούνται οι προσευχές των μοναχών. Εκτός αν δεχθούμε ότι το νόμιμο είναι και ηθικό όπως είπε γνωστός πρώην υπουργός, που με την δήλωσή του αυτή προκάλεσε την κοινή γνώμη και κατηγορήθηκε γι’ αυτό. Αντίθετα διεκδικεί τα πάντα καταφεύγοντας σε δικαστήρια, αρνούμενη να φορολογηθεί όπως οι έχοντες και κατέχοντες.
Επιτρέπεται η Εκκλησία του Χριστού να έχει κοσμική πλευρά, να είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και όχι του εκκλησιάσματος; Τι είναι, επιχείρηση η εταιρία; Αυτά λέει η διδασκαλία του Χριστού; Και οι ηγέτες της ως μοναχοί που είναι, να μην ξεχνούν πως έχουν δώσει όρκο ακτημοσύνης. Να πληρώσουν εφόσον έχουν εισοδήματα, όπως κάνει ο κάθε πολίτης που απέκτησε ιδιοκτησία από δωρεά η κληρονομιά. Πολλοί θα συμφωνήσουν σιωπηρά με τις σκέψεις αυτές, αλλά και πολλοί θα διαφωνήσουν. Υπάρχουν δικαιολογίες και νομικά τερτίπια για όλα. Το πνεύμα όμως δεν αλλάζει.
μπραβο πολυ ωραιο
ΑπάντησηΔιαγραφή