Το δράμα της περίθαλψης.

Έκπληκτος παρακολουθώ αυτές τις ημέρες τον πανέξυπνο κι επικοινωνιακότατο υπουργό υγείας, να περιφέρεται στα τηλεοπτικά παράθυρα και στα τηλέφωνα των ραδιοφωνικών σταθμών. Πρόθυμος να εξηγήσει πόσο καλά είναι τα μέτρα που παίρνει για την βελτίωση της περίθαλψης των ασθενούντων ασφαλισμένων. Αιτία οι απεργίες ιατρών, φαρμακοποιών και συγκοινωνιακών μέσων, που ταλαιπωρούν κάθε πικραμένο. Παράλληλα αντιμετωπίζει τους απεργούς με σκληρό διάλογο δημόσια, από τα ίδια μέσα επικοινωνίας. Την Παρασκευή 4/2/11 όμως το παράκανε, βοηθούμενος προκλητικά από γνωστό δημοσιογράφο της πρωινής ζώνης και λαϊκό ήρωα των δεινοπαθούντων και κατατρεγμένων χαμηλοσυνταξιούχων.

Ο εν λόγω δέχονταν με μεγάλη ευκολία τις δηλώσεις του κυρίου υπουργού ως απόλυτες αλήθειες, χωρίς να υποβάλει ερωτήσεις, η να έχει δική του γνώμη και αντιρρήσεις. Το συμπέρασμα μου είναι πως δεν γνωρίζουν και οι δύο το σύστημα, η σκοπίμως παραπλανούν τον κόσμο. Και στις δύο περιπτώσεις είναι απαράδεκτοι. Θα παραθέσω ένα παράδειγμα, για όσους δεν γνωρίζουν. Ας υποθέσουμε πως ένας ασφαλισμένος κατοικεί στην Κυψέλη. Για να κάνει την δουλειά του πρέπει να πάει στα εξωτερικά ιατρεία του ΙΚΑ που είναι στην Ιωάννου Δροσοπούλου, στο ύψος της πλατείας Κολιάτσου. Λεωφορεία δεν υπάρχουν, αλλά κι όταν δεν απεργούν θέλει δύο για να πάει. Απευθείας γραμμή δεν υπάρχει. Με τα πόδια είναι μεγάλη απόσταση. Ας πούμε πως πήγε. Θα του δώσουν μία λίστα ιατρών της γειτονιάς του αν υπάρχει, διότι πότε οι ιδιώτες ιατροί έκαναν συμβάσεις με το ΙΚΑ; 

Αν δεν απεργούν και οι διοικητικοί υπάλληλοι θα του δώσουν άγραφες συνταγές, γιατί οι ιδιώτες γιατροί δεν έχουν συνταγολόγια του ΙΚΑ και θα πάρει τον δρόμο της επιστροφής. Αν λοιπόν υπάρχει γιατρός με σύμβαση στην περιοχή του, αν το ωράριο και η υπάρχουσα πελατεία του επιτρέπουν να δεχθεί κι άλλους. Κι έστω ότι τον δέχθηκε. Άντε να βρεί φαρμακείο εν μέσω απεργίας, να περιμένει στην ουρά, κι αν υπάρχει το φάρμακο με τις γνωστές ελλείψεις που υπάρχουν στην αγορά. Πολλά υποθετικά και αρνητικά έγραψα, μα δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Πως θα τα κάνει ολ’ αυτά, αν υπάρχει εμπύρετη κατάσταση, η κακοκαιρία; Ας πάρουμε την δεύτερη περίπτωση που προτείνει ο κ. υπουργός . Να πάει σε δημόσιο νοσοκομείο. Τα πλησιέστερα είναι, Ευαγγελισμός, Ερυθρός, Γεννηματάς, Ιπποκράτειο κλπ. Πως θα πάει χωρίς συγκοινωνία; Τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων λειτουργούν με λίστα αναμονής, μεγαλύτερη από αυτήν του ΙΚΑ. Άρα πως θα τον δεχθούν; Αν πάει στα εφημερεύοντα, εκεί γίνετε χαμός, διότι πηγαίνουν τα πολύ σοβαρά περιστατικά όπως ατυχήματα, σοβαρές λοιμώξεις αλλά και οι αλλοδαποί οι οποίοι δεν είναι ασφαλισμένοι. Πόσος χρόνος χρειάζεται για όλη αυτή την διαδικασία; Τι ώρα πρέπει να ξεκινήσει κι αν θα του φθάσει η ημέρα. 

Πρόσφατα νοσηλεύθηκα και γνωρίζω πως επάρκεια φαρμάκων στα νοσοκομεία δεν υπάρχει. Σε όλους τους ασθενείς με χρόνιες παθήσεις που δεν είχε το νοσοκομείο τα φάρμακά, μας ζητήθηκε να τα φέρνουμε από το σπίτι μας. Πώς λοιπόν τα νοσοκομεία θα χορηγούν και φάρμακα στους εξωτερικούς ασθενείς; Ο κ. υπουργός δεν χρειάσθηκε να επισκευθεί αυτούς τους χώρους και ίσως δεν γνωρίζει πως ακριβώς λειτουργούν. Προσφάτως που ασθένησε, είχε μια άλλη μεταχείριση από αυτήν των κοινών θνητών. Άλλωστε σαν πολιτικός μπορεί να λέει ότι είναι αρεστό στ’ αυτιά των ψηφοφόρων και των οπαδών του κόμματός του. Ο δημοσιογράφος όμως πρέπει να γνωρίζει καλά το θέμα, να έχει προσωπική και διασταυρωμένη άποψη, διότι έχει την ευθύνη της σωστής ενημέρωσης στο κοινό που τον ακούει, εκτός αν τον ενδιαφέρει ένα βουλευτικό έδρανο, στις προσεχείς εκλογές. Είναι απορίας άξιον ποιό είναι το ποσοστό των πολιτών που τους πιστεύουν.