Η αντιπολίτευση σήμερα.

Στο προηγούμενο άρθρο μου άσκησα την κριτική μου στην συμπολίτευση ή συγκυβέρνηση, όπως θέλετε ονομάσετε αυτό το μόρφωμα μεταξύ δύο ανόμοιων κομμάτων, πολιτικών και νοοτροπιών. Όσοι θέλετε να το διαβάσετε είναι το προηγούμενο στην σειρά του Blog. Σήμερα θα κάνω το ίδιο με τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση. Δυστυχώς για την χώρα μας και τους πολίτες της, η κατάσταση δεν είναι καλή, είναι μάλλον για να ακριβολογώ, τραγική. Η συνεργασία μεταξύ των πολιτικών είναι ανύπαρκτη, γιατί στερούνται ικανότητος να διαχειριστούν την κατάσταση και μόνος σκοπός τους είναι, οι μεν να διατηρήσουν την εξουσία με όλα τα προνόμια και τις απολαβές που αυτή τους παρέχει, οι δε να την καταλάβουν. Αρχίζω με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί είναι εν δυνάμει αυριανή κυβέρνηση και δεύτερο με μικρή διαφορά ψήφων από το πρώτο, που κυβερνά σήμερα με την στήριξη του τρίτου.

Το κόμμα αυτό είναι ένας συνασπισμός μικρών κομμάτων, που τα ονομάζει συνιστώσες. Αυτό είναι ένα από τα μειονεκτήματα του. Πολλές γνώμες, διαφορετικές απόψεις που δεν τις κρύβουν. Αντίθετα τις διαλαλούν με τις καθημερινές εμφανίσεις τους στα φιλόξενα κανάλια. Από Ζαχαριαδικούς, μιας εποχής ξεπερασμένης από την ιστορία, μέχρι σημερινούς Ευρωπαϊστές και με τις ενδιάμεσες τάσεις. Ο λαός λέει «όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει». Ένα σοβαρό πλεονέκτημα που διαθέτει, είναι ο πρόεδρός του, φτάνει αυτό ν’ αποδειχθεί. Είναι νέος πολύ επικοινωνιακός, καλός ρήτωρ, ετοιμόλογος χαμογελαστός και ομιλεί καλά και σωστά Ελληνικά κάτι που κάνει κι ο άλλος πρόεδρος ο Φ. Κουβέλης. Δεν χρησιμοποιούν την ξύλινη γλώσσα της αριστεράς από την οποία προέρχονται. Την παρένθεση την οποία έκανα, την θεώρησα απαραίτητη για να δώσω έμφαση στο πρόβλημα της ταλαιπωρημένης γλώσσα μας, από τους κακώς λεγόμενους προοδευτικούς. Έχει και πολλούς πρώην και νύν συνδικαλιστές, δηλαδή κρατικοδίαιτους και καλομαθημένους. 

Στο άμεσο περιβάλλον του υπάρχουν σοβαροί και σωστοί άνθρωποι. Οικονομολόγοι, καθηγητές, νομικοί κλπ. Έχει στελεχικό δυναμικό, αλλά κανείς δεν ομιλεί περί προγράμματος. Αυτό έχει την καλή αλλά και την κακή πλευρά. Πρώτον δεν γνωρίζει τι θα παραλάβει και ποια θα είναι τότε, η φθίνουσα οικονομία της χώρας. Ο κόσμος όμως θέλει ψέματα, έτσι έχει συνηθίσει. Ο Καραμανλής είπε την αλήθεια, ο Παπανδρέου είπε ψέματα κι ο λαός τον προτίμησε. Τι από τα δύο να κάνει ο Τσίπρας; Έχει εξασφαλίσει άραγε στήριξη και χρήμα από ξένη δύναμη και δεν το λέει; Μπορεί. Το καλό είναι ότι τον πολεμούν τα μεγάλα συμφέροντα, με πρώτο τον δημοσιογραφικό οργανισμό Λαμπράκη, που ελέγχει και το μεγάλο κανάλι. Παλαιά ο Σ. Ψυχάρης υποστήριζε Ανδρέα, Σημίτη, Γιωργάκη. Τώρα στηρίζει ΝΔ στην οποία είναι βουλευτής ο υιός του. Οποία αλλαγή!!! Από κοντά και άλλα εκδοτικά και τηλεοπτικά μέσα, αλλά οι ιδιοκτήτες τους είναι μεγαλοεργολάβοι και άνθρωποι του μεγάλου πλούτου. Τι λέτε; το κάνουν από πατριωτισμό για την σωτηρία της χώρας, την οποίαν θα κάνουν αυτοί που την έφεραν στην σημερινή κατάσταση; Αυτό λειτουργεί υπέρ αυτού. Σκεφθείτε το.

Άλλο μεγάλο θέμα είναι η υποστήριξη των μεταναστών. Είναι υπέρ της Ουμανιστικής θεωρίας. Το θέλει όμως αυτό ο λαός; Η πείρα λέει όχι. Ενώ στην αρχή το ήθελε γιατί τον βόλευε, για να τον χρησιμοποιεί σε όποια εργασία δεν ήθελε ο ίδιος, μετά οδηγήθηκε σε αδιέξοδο από την πληθώρα των νεοεισερχομένων. Τι θα κάνει; Πως ο λαός θα μοιραστεί τα ολίγα με τους άλλους πεινασμένους; Ποιες θα είναι οι προοπτικές του άμεσου μέλλοντος, γιατί για το μακρινό, ούτε κουβέντα να γίνεται. Τι θα γίνει με τις τράπεζες, με τις καταθέσεις, με τις απολύσεις και τα λουκέτα, με τις νέες θέσεις εργασίας, με την παιδεία με την υγεία; Και οι άλλοι ψέματα μας λένε, αλλά όπως γράφω, ο λαός το θέλει το ψέμα. Ο Ανδρέας κυβέρνησε πολλά χρόνια με αυτό και τώρα το πληρώνουμε. Βάλαμε άραγε μυαλό ή όχι; μάλλον το δεύτερο. Μην περιμένετε να σας δώσω εγώ την λύση, γιατί δεν την γνωρίζω. Απλώς στοιχεία σας δίνω να διευκολύνω την μνήμη σας, η απόφαση δική σας. 

Και τώρα το ΠΑΣΟΚ, μα θα μου πείτε πως είναι στην κυβέρνηση. Όχι πεθαμένο είναι, με έναν κατά φαντασίαν αρχηγό στο έλεος του Σαμαρά. Φεύγουν όλοι σαν τα ποντίκια που εγκαταλείπουν το πλοίο που βυθίζεται. Μια θέση αναζητούν, δεξιά ή αριστερά (κυριολεκτώ) είναι καλό το επάγγελμα το έχω ξαναγράψει. Οι ιδεολογίες είναι για λαϊκή κατανάλωση. Το σωσίβιό τους το έχουμε εμείς. Θα τους το δώσουμε; θα τους συγχωρήσουμε ακόμη μία φορά; Με την μεγαλοψυχία (να μην το πώ κάπως αλλιώς) που μας διακρίνει, είναι πολύ πιθανό. Θα κάνουμε ότι μας πει ο Πρετεντέρης η Τρέμη και ο Μπάμπης; Δεν θα δοκιμάσουμε κάτι άλλο; Έχουμε το δοκιμασμένο για σιγουριά!! Σωστά δεν είμαστε για πειράματα τώρα. Η Εθνική μας να πάει στην Βραζιλία κι ας πάει και το παλιάμπελο. Με την κυβέρνηση θ’ ασχολούμεθα τώρα; Έχουμε τον Μήτρογλου. 

Τώρα έχουν σειρά οι ανεξάρτητοι Έλληνες του δυναμικού Καμμένου. Ποια είναι η πραμάτεια του; Επαναστατικός, μαχητικός, αγριεύει όταν χρειαστεί, άλλος ένας σωτήρας που θέλει μια θέση στο Πάνθεον των σύγχρονων μεγάλων ανδρών του γένους. Γνήσιο παιδί της δεξιάς, έχει κι αυτός πλούσιο ιστορικό. Το 1996 η εισαγγελία ζήτησε την άρση της ασυλίας του, με την κατηγορία της απιστίας κατά του δημοσίου, για την εποχή που ήταν αντιπρόεδρος της προβληματικής εταιρείας ΕΛΙΝΤΑ (Ιζόλα-Εσκιμό) αν τις θυμάστε οι παλαιοί. Ελληνικές βιομηχανίες, όλα τα σπίτια είχαν τα ψυγεία και τις κουζίνες τους, όχι εισαγόμενα. Το γιατί έκλεισαν δεν είναι του παρόντος. Πάντως η βουλή τον κάλυψε τότε, όπως κάνει συνήθως για τα παιδιά της. Η εταιρεία πτώχευσε. Τότε ήρθαν οι ξένες πολυεθνικές και γνωρίζετε την συνεχεία. Δυνατός παίκτης του χρηματιστηρίου, την εποχή που όλοι έχαναν αυτός κέρδισε, αλλά τα δήλωσε. Είναι εντάξει. Γόνος πλούσιας οικογένειας. Ο πατέρας του εισαγωγέας και αντιπρόσωπος αυτοκινήτων της ανατολικής Γερμανίας. Κι ο Κόκκαλης από την Αν. Γερμανία ήρθε κι έφτιαξε μεγάλες εταιρείες. Τι σύμπτωση!!! Με τον Σαμαρά δεν τα πήγε καλά Πρώτα διεγράφη από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ γιατί δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου κι αργότερα, από το κόμμα γιατί δεν ψήφισε την νέα δανειακή σύμβαση. Έκανε δικό του κόμμα, είναι το αντίγραφο του Καραντζαφέρη. Είναι και οι δύο από τις εφεδρείες του κόμματος και κάποια στιγμή θα κληθούν να παίξουν τον ρόλο τους. 

Έχω μια απορία. Την Ελλάδα την κυβερνούν πλούσιες οικογένειες, κι αν βρεθεί κανένας φτωχός φεύγει πλούσιος. Αν δείτε στο διαδίκτυο το έσχες τους (γιατί το πόθεν δεν θα το δείτε) δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας. Ποιος είναι ο λόγος που τους εκλέγουμε; Το φτωχό μου το μυαλό δεν με βοήθησε καθόλου να καταλάβω. Ίσως για να μην μειονεκτούμε έναντι των πλουσίων της κεντρικής Ευρώπης και μας σνομπάρουν. 

 Η Χρυσή Αυγή. Η έκπληξη τω εκλογών του 2012. Δεν θα γράψω κάτι γι αυτήν, όλοι είδαμε την άνοδο και την κάθετη πτώση της, με τρόπο που δεν περίμενε κανείς. Είναι μια υπόθεση ανοιχτή, μάλλον έχει μέλλον και δικαστικές εξελίξεις, φρόνιμο είναι να περιμένουμε και να μην προδικάζουμε. 

Η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη ψυχορραγεί. Γιατί στήριξε την κυβέρνηση, γιατί έφυγε, δεν γνωρίζουμε. Ίσως για να υπάρχει τριχρωμία στην αρχή. Μπλέ, πράσινο, κόκκινο. Όλες οι ιδεολογίες, όλα τα κόμματα. Νεοφιλελεύθεροι, Σοσιαλιστές τάχα, και Κομουνιστές νέας Ελληνικής παραγωγής. Στις επόμενες εκλογές θα παίξει τον ρόλο του μπαλαντέρ, όπου του βγεί. Από εμένα τίποτα άλλο, στο μέλλον ίσως. 

 Η σειρά που έδωσα στα κόμματα δεν είναι από δική μου προτίμηση, αλλά από το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών του 2012. 

Και τώρα το παλαιότερο των κομμάτων το ορθόδοξο ΚΚΕ. Κόμμα με μεγάλη ιστορία, με αγώνες, με ηγέτες μικρούς και μεγάλους, καθώς και με σωστές αλλά και με λάθος ενέργειες από την εκάστοτε ηγεσία του, κυρίως από τους γενικούς γραμματείς. Δεν θα γράψω άλλα για το παρελθόν, δεν θα σκαλίσω μνήμες, δεν έχει πλέον νόημα. Δεν είμαι ιστορικός αλλά σχολιαστής του παρόντος. Είναι η μάλλον ήταν μέχρι πρότινος το πλουσιότερο κόμμα της Ελλάδος. Είναι το μόνο που διαθέτει μεγάλο δικό του κτίριο, σύγχρονες εγκαταστάσεις, γραφεία, αίθουσα συνεδρίων, εκδοτική εταιρεία με πολύ καλό εξοπλισμό, εφημερίδα και ραδιοτηλεοπτικό σταθμό. Όλα τα άλλα αστικά κόμματα δεν διαθέτουν τίποτα απ’ όλα αυτά. Τα πάντα με ενοίκιο, και συνέδρια σε ξενοδοχεία ή σε γήπεδα. Όχι πως δεν έχουν χρήμα, πακτωλό, αλλά το διαχειρίζονται διαφορετικά. Το ΚΚΕ δεν έμεινε αλώβητο από την παρούσα κρίση. Μικρό εκλογικό ποσοστό, άρα και μικρή κρατική επιχορήγηση. Πτώχευση της Τυποεκδοτικής, απολύσεις προσωπικού, πώληση της συχνότητας του 902 τηλεοπτικού σταθμού. 

Στις απολύσεις παραβίασε όλες τις αρχές του σχετικά με το δίκιο του εργάτη και τους αγώνες του ΠΑΜΕ, με την δικαιολογία της τέως γενικής γραμματέως του κυρίας Παπαρήγα πως ζούμε σε καπιταλιστικό καθεστώς. Δεν μας είπε όμως γιατί το ΠΑΜΕ αντιδρούσε δυναμικά στις απολύσεις άλλων εργοδοτών. Ένα τελευταίο και είναι το μόνο που θα επικρίνω την σημερινή ηγεσία. Την απόλυση του δημοσιογράφου του Ριζοσπάστη και στελέχους της κεντρικής επιτροπής του κόμματος Ν. Μπογιόπουλου, γιατί αρνήθηκε να υπογράψει την νέα σύμβαση εργασίας, του αντεργατικού νόμου, ενώ πρότεινε να εργάζεται χωρίς αμοιβή, αλλά εθελοντικά. Ξέχασαν το παλαιό ταπεινωτικό «διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις;» Δεν έχω να προτείνω λύση. Νομίζω δεν υπάρχει. Μόνο μια πρόταση θα σας κάνω, όχι φανατισμό και οπαδοποίηση, όχι τα λάθη του παρελθόντος. Έρχονται δύσκολες ημέρες, όχι μίσος όχι πάθη, ενότητα να φύγουν οι σωτήρες.