Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

ΟΛΜΕ

Μία από της μεγάλες πληγές, αλλά κι αιτίες της σημερινής κατάστασης του τόπου μας είναι οι συνδικαλιστές. Σήμερα θα γράψω για την ΟΛΜΕ και μία άλλη φορά θα αναπτύξω γενικότερα το θέμα. Όλοι γνωρίζουμε την απεργία τους τώρα, με την άρνησή τους να βαθμολογήσουν τα γραπτά των μαθητών που έλαβαν μέρος στις πανελλήνιες εξετάσεις. Δεν απεργούν για το γενικότερο θέμα των εργασιακών σχέσεων που άνοιξε η κυβέρνηση με το γνωστό νομοσχέδιο, αλλά για καθαρά συντεχνιακούς λόγους. Δεν λογαριάζουν την αγωνία παιδιών και γονέων, που περιμένουν να μάθουν αποτελέσματα εργασίας και προσπάθειας τόσων ετών για την είσοδό των παιδιών τους στην ανώτατη εκπαίδευση, που θα τους προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον.

Είναι άπονοι, άκαρδοι και αδιάφοροι για το κακό που κάνουν. Δεν αγωνίζονται εναντίον της κυβέρνησης και του κράτους που είναι ο εργοδότης τους, αλλά εναντίον ανυπεράσπιστων πολιτών και μάλιστα παιδιών. Κάνουν κακή χρήση της μονιμότητας, ένα πλεονέκτημα που τους έδωσε η πολιτεία, όπως και σε όλους τους υπαλλήλους του δημοσίου. Οι ίδιοι λένε ότι δεν ασκούν επάγγελμα, αλλά λειτούργημα. Με τις εν γένει πράξεις τους δεν μας πείθουν για το δεύτερο, αντίθετα μας βεβαιώνουν για το πρώτο. Δεν εργάζονται όλον τον χρόνο όπως όλοι οι Έλληνες, έχουν πολύμηνες διακοπές εορτών και καλοκαιριού. Προσπαθούν να μεταταχθούν σε θέσεις υπουργείων και ως βοηθοί βουλευτών. Προτιμούν να είναι σε αστικά κέντρα κι όχι στην περιφέρεια γιατί εκεί με τα φροντιστήρια υπάρχει περισσότερο ψωμί. Αυτό βέβαια κάνουν και οι γιατροί, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Κι έρχομαι στο θέμα του φροντιστηρίου, την μάστιγα όλων των οικογενειών. 

Η πολιτεία μιλάει για δωρεάν παιδεία κι εθελοτυφλούν όλοι οι υπεύθυνοι, κάνουν πως δεν γνωρίζουν τίποτα. Δεν έχουν δει τις διαφημιστικές πινακίδες στα κτίρια, που αφθονούν στους δρόμους των συνοικιών, αλλά και των καταχωρίσεων στα περιοδικά κι εφημερίδες. Είναι γνωστό ότι κανένα παιδί δεν μπαίνει στα ΑΕΙ χωρίς φροντιστήριο. Διερωτήθηκε ποτέ κανείς; γιατί είναι υποχρεωτική η παρουσία στα μαθήματα του λυκείου αφού δεν τους βοηθά σε τίποτα; Γιατί όλα τα παιδιά επιθυμούν τις καταλήψεις, (άλλο δράμα αυτό) αλλά οι τελειόφοιτοι τις θέλουν για να μην χάνουν τις ώρες τους. Γιατί οι μαθητές μαθαίνουν γράμματα στο φροντιστήριο κι όχι στο σχολείο; Με μία απλή σκέψη θα φτάσουμε στο συμπέρασμα πως, η οι καθηγητές δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους, η δεν γνωρίζουν να την κάνουν. Σε καμία εργασία στων ιδιωτικό τομέα δεν σε κρατούν αν δεν αποδίδεις, το ίδιο συμβαίνει στα ιδιωτικά σχολεία και στα φροντιστήρια. Όχι όμως στο δημόσιο. 

Όσο για την υποχρεωτική παρουσία των τελειοφοίτων στα μαθήματα της τρίτης λυκείου είναι για να δικαιολογούν τις θέσεις τους κι όχι το αποτέλεσμα της διδασκαλίας. Αν δεν ήταν υποχρεωτικό κανείς δεν θα τα παρακολουθούσε. Αφού υπάρχουν οι τελικές εξετάσεις όποιος θέλει ας παρακολουθεί, αν πιστεύει πως αυτό τον ωφελεί, όποιος δεν επιθυμεί ας κριθεί από τις εξετάσεις κι όχι απ’ τις απουσίες. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν οι συνδικαλιστές, έτσι προσπαθούν να πάρουν αυξήσεις και προνόμια για την τάξη που αντιπροσωπεύουν. Η απελπισία των θιγομένων τους βρίσκει αδιάφορους και μάλιστα σε μια δύσκολη περίοδο για την χώρα, προσθέτοντας ένα ακόμη πρόβλημα στους πολίτες κι όχι στους πολιτικούς. Ο αναγνώστης ας βγάλει τα συμπεράσματα του, αν δεν το έχει κάνει ήδη.

1 σχόλιο:

  1. Tην καλησπέρα μου!!!!
    Φυσικά οι μαθητές δεν φταίνε σε τίποτα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...